Bielactwo
Bielactwo to choroba skóry, wyrażona zanikiem melaniny pigmentowej w niektórych jej obszarach. Choroba nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia, jest to wada estetyczna, objawiająca się białymi plamami na skórze. Kolor skóry w normalnym stanie ludzkiego ciała zależy od trzech pigmentów:
- Melanina – odpowiedzialna za brązowy kolor.
- Karoten – zapewnia żółty odcień.
- Hemoglobina – nasycona tlenem znajduje się w naczyniach włosowatych i ma kolor czerwony.
Najczęściej zmiana pigmentacji skóry wiąże się z nadmiarem lub brakiem melaniny. Leczenie bielactwa proponuje medycyna estetyczna w wyniku ekspozycji skóry na działanie lasera, który stymuluje procesy metaboliczne i regeneracyjne w komórkach skóry. Pobudza produkcję enzymów odpowiedzialnych za produkcję melaniny.
Przyczyny bielactwa
Bielactwo to zmiany pigmentacyjne skóry o przewlekłym przebiegu, charakteryzujące się pojawieniem się odbarwionych plam o mlecznobiałym zabarwieniu z tendencją do obwodowego wzrostu. Bielactwa przyczyny powstawania określane są, jako wynik utraty w skórze pigmentu melaniny, który jest syntetyzowany przez melanocyty komórek znajdujących się między komórkami warstwy podstawowej.
Głównym powodem pojawienia się bielactwa jest:
- Stres
- Dysfunkcje ośrodkowego układu nerwowego
- Choroby autoimmunologiczne
- Przewlekłe procesy zapalne
- Przewlekłe choroby narządów wewnętrznych
- Dysfunkcje gruczołów dokrewnych
- Choroby zakaźne
- Inwazje robaków pasożytniczych
- Zatrucia
- Urazy fizyczne i chemiczne
- Oparzenia słoneczne
- Zakłócenie funkcjonowania gruczołów potowych
- Choroby – twardzina skóry, porfiryna, kiła, trąd, zaburzenia czynności tarczycy, niedobór żelaza i miedzi.
Bielactwo nabyte i wrodzone
Istnieją dwa rodzaje bielactwa: wrodzone i nabyte. Bielactwo wrodzone, czyli albinizm jest uzależnione genetycznie, widoczne od momentu narodzin. Bielactwo nabyte ujawnia się w pewnym momencie życia, najczęściej przed ukończeniem 20 lat, jest diagnozowane również u dzieci. U osób z tym rodzajem bielactwa stwierdza się wiele różnych rodzajów autoprzeciwciał, ale najtrudniej ustalić skierowane przeciwko melanocytom. Dość ważne jest pojawienie się krążących swoistych limfocytów (T cytotoksycznych) zwróconych przeciwko znajdującym się w skórze melanocytom na obwodzie aktywnych plam bielaczych.
Objawy bielactwa
Bielactwo charakteryzuje się tworzeniem obszarów o przebarwieniach lub odbarwieniach, zwykle w postaci białych plam często zlokalizowanych symetrycznie. Depigmentacja może być ograniczona i może być reprezentowana przez jeden lub dwa punkty lub uszkodzenie całego segmentu ciała. Rzadko białe plamy mogą przybrać uogólniony charakter i obejmować większość skóry. Jednak bielactwo najczęściej wpływa na skórę twarzy, zwłaszcza wokół naturalnych otworów, palców, tylnej części dłoni, zginaczy nadgarstków, łokci, kolan, podudzi, kostek, pach, pachwiny, okolicy odbytu, pępka i sutków. Jeśli na skórze głowy rozwija się bielactwo, wówczas włosy wybielają się. Wraz z rozwojem bielactwa może pojawić się mała czerwona plamka w miejscu zmiany, która stopniowo traci kolor, ale złuszczanie i zanik skóry są nieobecne.
Bielactwo nie jest chorobą zakaźną, nie zwiększa prawdopodobieństwa raka skóry, nie powoduje swędzenia i bólu. W przypadku tej choroby istnieje znaczne ryzyko rozwoju tak zwanego słonecznego zapalenia skóry. Czasami można zaobserwować mlecznobiałe plamy, które są otoczone przezroczystą, górującą krawędzią wokół obwodu. Plamy bielactwa mają tendencję do łączenia się ze sobą, tworząc w ten sposób znaczne obszary przebarwień. Melanocytów nie stwierdza się w długo tworzonych ogniskach depigmentacji, jednak w ostatnich formacjach można znaleźć niewielką ich liczbę, ale z oczywistymi oznakami zniszczenia, a także taką samą liczbą granulek melaniny w podstawowej warstwie naskórka, to znaczy bardzo małą.
Leczenie bielactwa
Po pełnym badaniu bielactwa leczenie może być terapią PUV (leczenie światłem), w której przebarwione obszary skóry reagują na promieniowanie ultrafioletowe. Co więc należy zrobić: Metoda terapii PUV, w której przebarwione części ciała są naświetlane promieniowaniem ultrafioletowym o określonej intensywności i długości fali. Oznacza to stosowanie doustnych lub zewnętrznych środków fotouczulających, które poprawiają percepcję promieniowania ultrafioletowego. Równolegle stosowane są również leki hormonalne. Bielactwo jest złożoną ogólnoustrojową chorobą nabytą, której leki farmakologiczne nie są w stanie całkowicie wyleczyć.
Istnieją jednak różne metody kosmetologiczne, które mogą znacznie zmniejszyć nasilenie jej zewnętrznych objawów. Współczesna medycyna estetyczna pozwala uratować osobę przed różnymi wadami estetycznymi, w tym, może znacznie zmniejszyć nasilenie zewnętrznych objawów wielu trudnych do leczenia chorób skóry. I to jest ważny wynik: w końcu każda wada kosmetyczna obciąża właściciela, pogarsza jego adaptację społeczną.
Metody leczenia bielactwa nabytego
Zasadniczo, na podstawie statystyk, rokowania w leczeniu bielactwa nie można nazwać dodatnimi. Są jednak ludzie, którzy całkowicie pozbyli się tej dolegliwości. Medycyna, diagnostyka laboratoryjna i sprzętowa nie stoją w jednym miejscu, ale stale się rozwijają.Terapia glikokortykosteroidami może być zewnętrzna i ogólna: aplikacje z kremami, przyjmowanie leków doustnych.Terapia witaminowa lekami grupy B, witaminy A i C. Terapia mikro- i makroelementami – głównie 0,5–1% siarczanu miedzi, elektroforeza (przy bielactwie ludzie zwykle mają niedobór miedzi w organizmie), cynku, siarki i żelaza.
Terapia dietetyczna, która obejmuje taki zestaw produktów jak owoce morza, wątroba dorsza, jagnięcina, kapusta, pomidory, jabłka, ryż, owies, kukurydza. Ziołolecznictwo, które polega na zrównoważonym stosowaniu, na przykład dziurawiec (zewnętrznie i do wewnątrz w postaci nalewek i wywarów), jeżówki, która ma zdolność zwiększania liczby limfocytów T, które tradycyjnie nie wystarczają na bielactwo nabyte. Wynik ziołolecznictwa można zauważyć nie wcześniej niż sześć miesięcy później.
Jednak, że w żadnym wypadku nie można się leczyć na własną rękę, tylko dermatolog może wyznaczyć strategię leczenia bielactwa. Najważniejsze, żeby nie opóźniać wizyty u lekarza i zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby na różne części skóry. Leczeniem bielactwa zajmuje się dermatolog w klinice Soft Skin we Wrocławiu, wykorzystuje innowacyjne metody w redukowaniu zmian pigmentacyjnych. Specjalista ma duże osiągnięcia i doświadczenie w leczeniu takich uciążliwych schorzeń jak bielactwo nabyte. Klinika dysponuje bezpiecznym i skutecznym laserem, zabiegami iniekcyjnymi (w tym zabiegiem z osoczem bogatopłytkowym), dermatolog podczas konsultacji zaproponuje najwłaściwsze procedury lecznicze. Warto umówić się na wizytę i podjąć skuteczną walkę z przebarwieniami i przywrócić skórze właściwy koloryt.
